Translate

Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Πολιτική. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Πολιτική. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

04 Αυγούστου 2022

Ένα από τα πολλά δημόσια γυμναστήρια, προσφορά στον πολίτη, στο Παρίσι

 Ένα δημόσιο υπαίθριο γυμναστήριο κάτω από μια γέφυρα του Παρισιού (έχουν μεγάλο χειμώνα κι αυτοί, οπότε χρειάζονται το σκέπαστρο), με ένα σωρό όργανα σε άριστη κατάσταση και ειδικό μαλακό δάπεδο. Ένα από τα πολλά. Είναι ανταποδοτική η χρέωση του πολίτη. Σε μας οι άχρηστοι ... γνωρίζετε καλά. Εννοείται ότι τα ζηλεύουμε αυτά.



02 Νοεμβρίου 2015

Δηλώσεις και δημοσιεύσεις διχασμένων προσωπικοτήτων, τους λες και πολιτευτές!


Χωρίς έκπληξη, αλλά με δυσφορία βλέπω αναρτήσεις τοπικών πολιτευτών (βουλευτών, δημοτικών και περιφερειακών "αρχόντων"), που ενώ στηρίζουν με το αξίωμα που κατέχουν ή με την ψήφο τους την εφαρμογή μνημονιακών πολιτικών, τα νέα μέτρα και τις αντιδημοκρατικές, ανθρωποφάγες  και δολοφονικές πολιτικές, εντούτοις παριστάνουν τους "Αμερικάνους", τους ευαίσθητους και ανθρωπιστές, θεωρώντας ότι δεν είσαι αυτό που κάνεις και υπηρετείς, αλλά αυτό που υποκριτικά δηλώνεις. Η συμπεριφορά αυτή πηγάζει από την κύρια έννοια τους να μην χάσουν τα προσωπικά τους προνόμια και απολαβές, αλλά ούτε την πελατεία, δηλ. τους ψηφοφόρους τους. Σαν να λέμε και την πίτα ολόκληρη και το  σκύλο χορτάτο.

Βέβαια δεν πρόκειται για κάτι πρωτόγνωρο, έτσι πολιτεύονται οι δημόσιοι άντρες και γυναίκες στο Ελλάντα από εξανέκαθεν, απλά τώρα το πράγμα ενοχλεί περισσότερο ή γελοιοποιεί περισσότερο τους εκφραστές του, λόγω της πρώην "αριστερής" τους ταυτότητας. Έχει πάρει μάλιστα το φαινόμενο μεγαλύτερες διαστάσεις, καθώς προσπαθούν να δικαιολογήσουν τα αδικαιολόγητα.  Θα το παρομοίαζα με το νόσημα της διχασμένης προσωπικότητας, Άλλα ψηφίζω και επιβάλλω κι άλλα υποστηρίζω τάχα ιδεολογικά, για να μην χάσω την πελατεία και το ήθος που μοστράρω ως αληθινό τόσο καιρό!

Μόνος θεός τους το χρήμα και η καρέκλα! Ο αυτοεξευτελισμός λίγο τους νοιάζει! Εξάλλου πάντα βρίσκουν χειροκροτητές και γλείφτες!

Φυσικά δεν σχολιάζουν συχνά. Τι να πουν; Ή τα σχόλια τους είναι όλο υπονοούμενα, ρήσεις, ποιήματα, στιχάκια και αποφθέγματα, κάποια γεμάτα μυστήριο, σαν γρίφοι, γιατί πώς να το παίξεις ποιητής και ευαίσθητος, όταν ζεις εις βάρος των πολλών, όταν κουνάς το δάχτυλο ή φωνάζεις και πολεμάς αυτούς που μέχρι πρότινος υπερασπιζόσουν, παλιοψεύτη, ανθρωπάκο;


16 Οκτωβρίου 2015

Ο λιποτάκτης (Boris Vian)



"Κύριε Πρόεδρε, δεν θέλω να πάω στον πόλεμο, να σκοτώσω αθώους ανθρώπους, δεν θέλω να σ' ενοχλήσω, όμως πήρα την απόφασή μου, θα λιποτακτήσω... 
Από τότε που γεννήθηκα, είδα τον πατέρα μου να πεθαίνει, είδα τ' αδέρφια μου να φεύγουν, είδα τα παιδιά μου να κλαίνε, είδα τη μάνα μου στον τάφο να περιγελά τις βόμβες και τα σκουλήκια, κι όταν ήμουνα στη φυλακή μου πήραν τη γυναίκα, μου πήραν την ψυχή...
Θα γυρίζω στους δρόμους της Γαλλίας, από τη Βρετάνη μέχρι την Προβηγκία, και θα λέω στους ανθρώπους να μην υπακούσουν, να μην πάνε στον πόλεμο, να μη φύγουν, κι αν με κυνηγήσετε, πείτε στους άντρες σας πως δεν κρατώ όπλο..."



Περίπου αυτά λέει στο εμβληματικό, βαθιά αντιπολεμικό τραγούδι του ο Μπόρις Βιάν, ο Γάλλος συγγραφέας, ποιητής, μουσικός και μηχανικός στο επάγγελμα, που έφυγε πολύ νέος, μόλις 39 χρονών  (1920-1959). Πρόκειται για το τραγούδι με τίτλο "Le déserteur", ο λιποτάκτης.

Πηγή: http://katerinatoraki.blogspot.gr/2015/10/blog-post.html

04 Σεπτεμβρίου 2015

Το χέρι (που ισοπέδωσε το Βουκουρέστι)


Το χέρι του Θεού; Κατά κάποιο τρόπο, ναι! Αφού το χέρι του ηγέτη μπορεί ενίοτε να μετατραπεί σε χέρι επίγειου Θεού που αποφασίζει για όλα και για λογαριασμό όλων!

Έβγαινε, λοιπόν, το χέρι από το παράθυρο του πολυτελούς αυτοκινήτου και υποδείκνυε τις περιοχές, ολόκληρα οικοδομικά τετράγωνα με αρχοντικά και ιστορικά κτίρια, που έπρεπε να κατεδαφιστούν για να χτιστούν στη θέση τους το "σπίτι του λαού" - στο οποίο ο λαός δεν πάτησε ποτέ το ποδάρι του, αλλά ούτε ο Τσαουσέσκου πρόλαβε να χαρεί - και πέριξ αυτού τεράστια, πολυόροφα και στέρεα (ανθεκτικά ακόμα και για σεισμό 8 ρίχτερ) κτίρια πολυτελούς κατασκευής, προορισμένα για τα μέλη του κόμματος και της Σεκιουριτάτε. Τέλος σε κάποια απόσταση σύγχρονες ακαλαίσθητες και ευτελών υλικών πολυκατοικίες για το λαό (έχουμε κι εδώ παρόμοιες παλιές εργατικές πολυκατοικίες, οικοδομές της αντιπαροχής κλπ), όλους αυτούς δηλ. που ο Τσαουσέσκου ξερίζωνε από τα χωριά τους και την ύπαιθρο και τους μετακινούσε σε πόλεις πολύ μακριά από τις εστίες τους, για να αποτελέσουν την εργατική μηχανή της χώρας και στους οποίους δεν ταίριαζε τίποτα άλλο παρά αυτά τα καταθλιπτικά διαμερίσματα, ώστε να αποκτήσουν πιο εύκολα την ψυχολογία της μάζας. 


25 Ιουλίου 2015

"Τι αριστερά έχουμε;"



"Πώς πάει η πολιτική κατάσταση, τι εξελίξεις έχουμε;" ρωτάει το παιδάκι μου εναγωνίως στην τηλεφωνική μας επικοινωνία, καθώς η δουλειά της σε καλοκαιρινή κατασκήνωση δεν της αφήνει καθόλου ελεύθερο χρόνο για ενημέρωση.
"Δεν πάνε καλά τα πράγματα, παιδάκι μου. Πληρώνουμε πάλι όλα τα σπασμένα! Υπηρετούμε πάλι την εγχώρια και ξένη ολιγαρχία, σώζουμε τράπεζες....."
"Τότε, τι αριστερά έχουμε;" μου είπε θυμωμένη, σκασμένη, ζορισμένη, απογοητευμένη!
Αυτή τη ζημιά ποιος θα την πληρώσει;
Δεν πέρασαν εξάλλου πολλές μέρες από τότε που πήρε μέρος σε πορείες υπέρ του ΟΧΙ, διαδήλωσε και στήριξε το Σύριζα (χωρίς να είναι μέλος), που θα έκανε τη διαφορά, που θα αποκαθιστούσε την ισοπολιτεία, τη δικαιοσύνη...μέσα ή έξω από το ευρώ, με τον ενθουσιασμό και το πάθος της ηλικίας της! Σήμερα το ΟΧΙ της μετατράπηκε σε ένα ανέλπιδο, επώδυνο και ντροπιαστικό ΝΑΙ!
Μερικές αλήθειες είναι πολύ απλές και πολύ πικρές, όσο κι αν γίνονται (ελπίζω) μαθήματα ζωής!

16 Ιουλίου 2015

"Πού πας καραβάκι με τέτοιον καιρό;"




"Πού πας καραβάκι με τέτοιον καιρό;
Σε μάχεται η θάλασσα, δεν τη φοβάσαι;"

Θυμήθηκα χθες το πρώτο δίστιχο του παιδικού αυτού τραγουδιού που ταιριάζει σ' αυτό που περνάμε ως χώρα.  Ηττηθήκαμε, αλλά η ζωή συνεχίζεται και δεν μπορεί να συνεχιστεί παρά με αισιοδοξία ακόμα και στα δύσκολα, πώς αλλιώς να βγει; Αυτό επιβεβαιώνει και το τραγουδάκι στην επόμενη στροφή του. 

"Για χώρα πηγαίνω πολύ μακρινή
  θα φέξουνε φάροι πολλοί να περάσω
  βοριάδες, νοτιάδες θα βρω μα θα φτάσω
  με πρίμο αγεράκι, μ’ ακέριο πανί."





05 Ιουλίου 2015

Τόπο στα νιάτα που λένε ΟΧΙ!


Κάθε μέρα μιλάμε στο τηλέφωνο για τις πολιτικές εξελίξεις. Αναλύουμε, κριτικάρουμε, χαιρόμαστε, στενοχωριόμαστε, αγωνιούμε για την επικαιρότητα και το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος. Κατέβηκε και στη διαδήλωση υπέρ του ΟΧΙ προχθές και σήμερα κι  εγώ νιώθω πολύ περήφανη για το παιδί μου, που δεν είναι αδιάφορο για τα κοινά, που είναι με την πλευρά του κοινού καλού, που δεν ανέχεται την αδικία, το ψέμα, την υποκρισία, την ανελευθερία...στην πολιτική και παντού! Σαν τα μούτρα μου εν ολίγοις, καθώς το μήλο κάτω απ' τη μηλιά κλπ Στην ψάθα την βλέπω να μένει!

Στο δημοψήφισμα δεν ψηφίζει απλώς ΟΧΙ, αλλά ΟΧΙ, ΟΧΙ, ΟΧΙ, ΟΧΙ.....με το πάθος και τον ενθουσιασμό της ηλικίας της. Ρε, πάτε παραπέρα φοβισμένα γερόντια και μεσήλικες! Τόπο στα νιάτα!

(Δημοψήφισμα 5/7/2015)

15 Ιουνίου 2015

Εκλογή διευθυντών σχολείων


1. Τα θετικά του νέου συστήματος επιλογής διευθυντών: 

α) Ότι ψηφίζονται από τους συλλόγους διδασκόντων έστω κατά 33%. Τα αποτελέσματα, ακόμα και πριν τη διεξαγωγή των εκλογών, είναι θεαματικά, αφού πολλοί αυταρχικοί, αντιδημοκρατικοί, φυγόπονοι, απρόσωποι κλπ  δ/ντές καταβάλλουν ήδη φιλότιμες προσπάθειες να βελτιώσουν τη συμπεριφορά και σχέση τους με τους εκπ/κούς του σχολείου τους.

β) Ότι η θητεία τους θα διαρκεί 2 χρόνια, ώστε αν ο δ/ντής αποδειχθεί ανεπαρκής να μην τον υπομένεις για 4 χρόνια που είναι πολλά.

γ) Ότι πλείστοι όσοι εκδηλώνουν ενδιαφέρον για την κάλυψη των θέσεων, και άνθρωποι με ικανότητες και χαρίσματα που μέχρι τώρα το υπάρχον σύστημα τους πετούσε έξω.

δ) Ότι η ψήφιση δ/ντών  ανεξαρτοποιείται κατά ένα μέρος από τα "τυπικά" προσόντα, καθώς ένα μεγάλο ποσοστό αυτών αποκτήθηκε με τους γνωστούς για τη χώρα μας τρόπους. Δηλαδή:

31 Μαΐου 2015

Η ελπίδα σκάλωσε!

Renato Guttuso

Να μη σταματούν στα προεκλογικά μπαλκόνια οι υποσχέσεις και η φιλολαϊκή πολιτική!
Ελπίζω (ακόμα) η αριστερή κυβέρνηση που το 37% του λαού τίμησε με την ψήφο του να μην ευτελιστεί τελείως και να περισώσει την υπόσταση της από το χωνευτήρι του νεοφιλελευθερισμού που δεν αφήνει τίποτα όρθιο στο διάβα του.
Είναι μεγάλη πάντως η απογοήτευση των ψηφοφόρων της μέσα σε πέντε μόνον μήνες διακυβέρνησης!

17 Μαΐου 2015

Έπεσαν οι γέφυρες, μα οι κυβερνήσεις μένουν.



Φωτογραφίες πριν και μετά, πάνω στη γέφυρα κάτω από τη γέφυρα, μακρινές και κοντινές, μόνοι, με τα συνεργία, προφίλ και ανφάς!

Παρέλαση σχεδόν όλων από το σημείο, πάντα με την παρουσία κάμερας και τοπικών ΜΜΕ!

Εξαγγελίες συνεχείς, πριν από μήνες, πριν από κάποιες εβδομάδες, πριν από μέρες, προχθές, χτές, σήμερα!

Διθυραμβικές δηλώσεις, συνεντεύξεις, αναρτήσεις για ιστορική στιγμή, ήτοι μια σειρά από υπερβολές!

Γενικώς άσκηση πολιτικής με εικόνα και κάμερες και μεγιστοποίηση του αυτονόητου.

Αλλαγή πολιτικής στάσης περιμέναμε, σεμνότητα και ουσία, έργα που να μιλάνε από μόνα τους, κατάργηση των υπερκοστολογήσεων σε όλα τα δημόσια έργα, πρόσωπα που να κάνουν τη διαφορά.

Περισσότερες πληροφορίες για την κατεδάφιση της γέφυρας του ΟΣΕ: http://www.prlogos.gr/reportaz/27685-katedafisi


01 Μαΐου 2015

"Το ρολόι του κόσμου χτυπά μεσάνυχτα"


Μερικές φορές αρκεί να διαβάσω τους τίτλους ή κάποιες από τις ειδήσεις μιας και μόνο μέρας για να νιώσω ότι "το ρολόι του κόσμου χτυπά μεσάνυχτα". Η φράση είναι διαπίστωση και τίτλος έργου του Μενέλαου Λουντέμη (1912-1977). Οι πρωταγωνιστές των πέντε ενοτήτων του βιβλίου (εκδόθηκε το 1963) είναι άνθρωποι καθημερινοί, γεμάτοι υψηλά ιδανικά, ανθρωπιά κι αγάπη κι έρχονται αντιμέτωποι στην πορεία της ζωής τους με τη φρίκη των πολέμων, τη βία, το μίσος και το έγκλημα αυτών που κινούν τα νήματα του κόσμου, όσων τους υπηρετούν, αλλά και όσων δεν κατάφεραν να εξανθρωπιστούν. Η πορεία τους είναι μια αδιάκοπη θυσία στο βωμό του αγώνα για την ελευθερία των λαών ή την αξιοπρεπή διαβίωση του ανθρώπου. Οι ιστορίες των πρωταγωνιστών ξεκινούν από τον Α΄Παγκόσμιο Πόλεμο και φτάνουν μέχρι τη μετεμφυλιακή περίοδο.

Διάβασα το συγκεκριμένο βιβλίο το καλοκαίρι και διαπίστωσα ότι αρκετά αποσπάσματα του βιβλίου θα μπορούσαν κάλλιστα να αναφέρονται στην εποχή μας, αφού τα δεινά της ανθρωπότητας εξακολουθούν να υφίστανται και οι αιτίες που τα δημιουργούν παραμένουν ίδιες.

Παραθέτω μερικά αποσπάσματα από την 3η ενότητα (βιβλίο), που αναφέρεται στον πόλεμο του Βιετνάμ (1959-1975). Κάντε εσείς τους συσχετισμούς με τους πολέμους που γίνονται σήμερα, πάντα στο όνομα της δημοκρατίας και της ελευθερίας των λαών!

09 Ιουλίου 2014

Ο Απολογισμός της σχολικής χρονιάς 2013-2014


Θα ξεκινήσω κοινότυπα λέγοντας πως άλλη μια σχολική χρονιά έφτασε στο τέλος της. Ας επιχειρήσω λοιπόν έναν απολογισμό ως είθισται, όταν κάτι τελειώνει. Ποια ήταν τα θετικά και ποια τα αρνητικά αυτής της χρονιάς; Τι καλό έγινε που να μπορεί να μείνει χαραγμένο στη μνήμη και να χαμογελάς όταν το σκέφτεσαι ή τι καλό έγινε που να είναι χρήσιμο για τη σχολική κοινότητα και να αξίζει να επαναληφθεί; Ποια είναι τα λάθη , οι ελλείψεις, τα μειονεκτήματα που δημιούργησαν προβλήματα και πρέπει να αποφευχθούν, αν ενδιαφερόμαστε για τη βελτίωση της σχολικής ζωής; Βέβαια τα περισσότερα από τα άσχημα, έχουν να κάνουν με το Υπουργείο Παιδείας και την εκπαιδευτική του πολιτική και δυστυχώς δεν είναι στο χέρι της σχολικής κοινότητας να τα διορθώσει, καθώς οι αποφάσεις σ' αυτόν τον τόπο πλέον παίρνονται ερήμην του λαού.

08 Ιουλίου 2014

Το δαχτυλίδι του Πολυκράτη, ένας οιωνός για το τέλος της τυραννίας του.


Ο ιστορικός Ηρόδοτος στο Γ΄βιβλίο του (που φέρει το όνομα της μούσας Θάλειας) μας διηγείται μεταξύ των άλλων και μια ιστορία για τον τύραννο της Σάμου Πολυκράτη και την ιδιαίτερη εύνοια της τύχης προς αυτόν. Πρόκειται για μια νουβέλα, αφού ο Ηρόδοτος εκτός από μεγάλος ιστορικός, υπήρξε και δεινός λογοτέχνης και δημιούργησε λογοτεχνήματα, τα οποία παρεκβαίνουν βέβαια από την ιστορική αφήγηση, από την άλλη όμως φωτίζουν πρόσωπα, καταστάσεις, συνήθειες, γενικότερα την εποχή στην οποία και εντάσσονται.
Ο ΤΥΡΑΝΝΟΣ ΠΟΛΥΚΡΑΤΗΣ (Πολυκράτης):
Βρισκόμαστε, λοιπόν, στο δεύτερο μισό του 6ου αιώνα π.Χ., όταν ο Πολυκράτης κυβερνά τη Σάμο. Στην αρχή συγκυβερνά με τους αδελφούς του, Πολύγνωτο και Συλοσώντα μοιράζοντας το νησί, αργότερα όμως ως γνήσιος τύραννος τους εξοντώνει. Έτσι γίνεται απόλυτος άρχοντας της Σάμου, ισχυροποιεί μάλιστα περαιτέρω τη θέση του εξοντώνοντας τους πολιτικούς του αντιπάλους, φτιάχνοντας ισχυρό στόλο με τον οποίο λεηλατεί τα νησιά του Αιγαίου και δημιουργώντας συμμαχίες με άλλους τυράννους, ένας απ' αυτούς και ο φαραώ της Αιγύπτου, Άμασης. Έχοντας αποκτήσει οικονομική ισχύ ο Πολυκράτης κατασκευάζει μεγάλα έργα, όπως για παράδειγμα το Ευπαλίνειο όρυγμα και το Ηραίο. Τα έργα αυτά είδε, θαύμασε και μνημόνευσε στην ιστορία του ο Ηρόδοτος, ο οποίος μας παραδίδει και τη νουβέλα για το δαχτυλίδι του Πολυκράτη. Μολονότι για πολλά χρόνια ο Πολυκράτης είναι ισχυρός και ευνοούμενος της τύχης, τελικά τιμωρείται για την υβριστική του συμπεριφορά, την αρχομανία, την πλεονεξία κλπ τυραννικά εγκλήματα (Ύβρις – Άτις – Νέμεσις – Τίσις). Μάλιστα βρίσκει τραγικό θάνατο εξαιτίας της απληστίας του. Ο σατράπης των Σάρδεων, Οροίτης, του διαμηνύει ότι η περιουσία του κινδυνεύει από τον βασιλιά της Περσίας και τον καλεί στις Σάρδεις για να τον βοηθήσει στη φυγάδευση του θησαυρού του, υποσχόμενος στον Πολυκράτη τα μισά. Εκεί ο Οροίτης τον συλλαμβάνει και βάζει να τον σκοτώσουν με ανασκολοπισμό (ΗΡΟΔΟΤΟΣ)

16 Ιουνίου 2014

"Λευκή γυναίκα εθεάθη με Έλληνα", ρατσιστικά στερεότυπα για τους Έλληνες μετανάστες

ΠΗΓΗ: http://tvxs.gr/news/taksidia-sto-xrono/metanastes



Έρευνα για το πως φέρονταν οι ντόπιοι στην Αμερική στους πρώτους Έλληνες μετανάστες.

Διάχυτη στη συντηρητική κοινωνία των ΗΠΑ ήταν η άποψη ότι οι Έλληνες είναι ανάξιοι των προγόνων τους. Φτωχοί συγγενείς της δοξασμένης κληρονομιάς. Ανατολίτες, όχι ευρωπαίοι, άξεστοι και αδύναμοι να σηκώσουν το βάρος του κλέους του αρχαίου πολιτισμού.
Αν πάρουμε, όμως, τα πράγματα απ’ την αρχή θα δούμε ότι οι άνθρωποι που πήραν τον δρόμο της ξενιτιάς άφηναν πίσω μια πατρίδα που η γη της είχε «ζήσει» την εξευτελιστική ήττα από τους Τούρκους (1897), τον Εθνικό Διχασμό, τους δύο Βαλκανικούς Πολέμους, τον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο, την αποτυχία της εκστρατείας κατάληψης της Άγκυρας (με συνέπεια τη Μικρασιατική Καταστροφή) και δύο Χρεοκοπίες (1893 & 1932).
Την πείνα της περιόδου και την ανάγκη για εργασία εκμεταλλεύτηκαν οι «ευαγγελιστές» της Γης της Επαγγελίας. Άνθρωποι περιέγραφαν με λαμπρούς και γεμάτους μέλι χαρακτηρισμούς τη ζωή στις ΗΠΑ και τον Καναδά (όπως οι δουλέμποροι δείχνουν βίντεο με πισίνες στους «δικούς μας» μετανάστες). «Στο ψωμί τους βάζουν βούτυρο!» έλεγαν στο ξυπόλητο 15χρονο και η οικογένεια αποχωρίζονταν τους άντρες της. Τα ναύλα είτε τα πλήρωναν κανονικά, είτε τα χρωστούσαν στον μεταφορέα με υποθήκη περιουσία τους (σπίτια ή κτήματα). Αν δεν είχαν περιουσία, τότε υπέγραφαν «σύμβαση εκμετάλλευσης» γινόμενοι πια δούλοι υπό ενοικίαση ή πώληση.

12 Ιουνίου 2014

"Το σόι μου", ως πότε!

image001

Τη γελοιογραφία τη βρήκα σ' ένα από τα ιστολόγια που ανακάλυψα τελευταία: http://klafsigelos.wordpress.com/. Μου άρεσαν πολύ τόσο το ιστολόγιο όσο και η γελοιογραφία. Τη γελοιογραφία, την αναρτώ κι εγώ χωρίς περαιτέρω σχόλια, γιατί μιλάει από μόνη της. Ελπίζω μόνον να προβληματίσει. Για το ιστολόγιο του κ. Κωστή Γκορτζή έχω να πω ότι κάποιες από τις διηγήσεις του με μάγεψαν και με συγκίνησαν. Ο λόγος του είναι αβίαστος και εύστοχος, ο αγκυροβολημένος πλέον θαλασσινός έχει το χάρισμα να σε κερδίζει. 

09 Ιουνίου 2014

Το μαρτύριο του δημόσιου υπάλληλου!

Ημέρα ανασχηματισμού (9/6/2014)
Να θες να "κράξεις" και να μην μπορείς!

Έλληνες μετανάστες στην Αμερική το 1898 και σύγχρονοι μετανάστες


"Επτά νομά σ' ένα δωμά", φτώχεια, δυστυχία και αγώνας για επιβίωση μακριά από την πατρίδα και τους αγαπημένους ανθρώπους. Η "ψωροκώσταινα" έδιωχνε τα παιδιά της για πολλές δεκαετίες πριν τη μεταπολίτευση, τα διώχνει και σήμερα, καθώς το πολιτικό σύστημα παραμένει το ίδιο σαθρό και άρρωστο. Όμως πέρα απ' αυτό, καλό είναι να δούμε και να συναισθανθούμε πόσο πολύ μοιάζουν αυτές οι εικόνες, με τις εικόνες και την πραγματικότητα κάποιων άλλων κατατρεγμένων αυτού του πλανήτη, που κυνηγημένοι κι αυτοί από τη φτώχεια, τα τυραννικά καθεστώτα και το θρησκευτικό δογματισμό και καταπίεση αναζητούν καλύτερη τύχη στη ζωή. Το ταξίδι τους προς την ελευθερία και οι ελπίδες τους γρήγορα διαψεύδονται, καθώς εκατοντάδες "χάνονται" στα ταξίδια, θύματα των δουλεμπόρων ή και των αρχών που έχουν εντολές να του απωθούν με κάθε μέσο. Στη συνέχεια έχουν να αντιμετωπίσουν το απάνθρωπο πρόσωπο της νεοφιλελεύθερης Ευρώπης και το ρατσισμό.

30 Μαΐου 2014

Είναι ο συμβολισμός, ηλίθιε!

Ο μισόβλακας ντύνεται έξυπνος και κάνει πολιτική ανάλυση στα κοινωνικά δίκτυα αποφαινόμενος ότι είναι βλάκες οι ψηφοφόροι που έστειλαν στην Ευρωβουλή «έναν άνθρωπο 92 χρονών που δεν ανεβαίνει στο αεροπλάνο». Ο «έξυπνος» αναλυτής δεν βρίσκει άλλο επιχείρημα απ’ αυτό του χυδαίου πρώην πολιτικού, πρώην ΠΑΣΟΚου, πρώην αντιπροέδρου, πρώην «τραγουδιστή», πρώην συνεργάτη στην παράδοση του Οτσαλάν, πρώην έξυπνου Θεόδωρου Πάγκαλου όταν σχολίασε το ίδιο θέμα αποκαλώντας (ποιος; o Πάγκαλος!) «νούμερο» τον ΝΥΝ και παρόντα στα «90 συν» Γλέζο!
Δεν καταλαβαίνει ο «αναλυτής» ότι οι 153.000 ψήφοι που συγκεντρώνει μέχρι στιγμής ο Γλέζος (και τα στοιχεία δεν έχουν ολοκληρωθεί) με τεράστια διαφορά από τον δεύτερο, είναι ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΗ, είναι ΣΥΜΒΟΛΙΣΜΟΣ, είναι ΣΕΒΑΣΜΟΣ σε μια πολιτική και ΙΣΤΟΡΙΚΗ προσωπικότητα και σε έναν άνθρωπο που έως και τη δέκατη δεκαετία της ζωής του μάχεται (το έχει δικαίωμα) και ΖΕΙ πιο έντονα από πολλούς ψοφοδεείς ψηφοφόρους (όπως είναι, πιθανόν, ο σχολιαστής).

Χαμογέλα!!! Τουλάχιστον σήμερα.(Ματίνα Γκούτζιου)

Χαμογέλα, γιατί κάτι μοιάζει ν'αλλάζει! Τα αποτελέσματα των εκλογών είναι μια μικρή νίκη του λαού ενάντια στους έχοντες και κατέχοντες, ενάντια σ΄αυτούς που μας οδήγησαν εδώ, ενάντια στην αισχρή προπαγάνδα, το γκεμπελισμό και τη λάσπη, ενάντια στους ασύδοτους, τους κλέφτες, τους απατεώνες, τους υποκριτές, τους τεμπέληδες και ανεπάγγελτους, ενάντια στους ανεγκέφαλους και τα κομματόσκυλα, ενάντια στο ρουσφέτι και τη μίζα, ενάντια σ' αυτούς που προσκυνάνε και γλείφουνε για να κατέχουν πόστα, ενάντια στη διαφθορά και τη σήψη, ......ενάντια στο κακό.
Δεν είμαι τυφλή, ούτε ανόητη, μένει να δούμε και τους άλλους. Κατά πόσο θα τηρήσουν τις εξαγγελίες τους, κατά πόσο θα κάνουν τη διαφορά, κατά πόσο δεν θα μας απογοητεύσουν, γιατί γι' αυτό εκλέχτηκαν στηριζόμενοι από το προβληματισμένο εκλογικό σώμα.  Για πρώτη φορά αρκετοί Έλληνες ξεπέρασαν φράγματα και ιδεολογίες, ελπίζοντας.  Το γεγονός ότι οι σκεπτόμενοι το μέλλον τους και το μέλλον των παιδιών τους αυξάνονται είναι από μόνο του ελπιδοφόρο! Γι' αυτό χαμογέλα!

25 Μαΐου 2014

28 Μαΐου 1952: Οι Ελληνίδες αποκτούν πολιτικά δικαιώματα


Στις 28 Μαΐου 1952, οι Ελληνίδες αποκτούν το δικαίωμα του «εκλέγειν και εκλέγεσθαι» στις βουλευτικές και στις δημοτικές εκλογές. Απαιτήθηκαν πολλοί αγώνες και για πολλές δεκαετίες προκειμένου να μπορέσουν οι γυναίκες να αποκτήσουν δικαίωμα ψήφου, τόσο στην Ελλάδα όσο και στις υπόλοιπες ευρωπαϊκές χώρες.